U streličarstvu postoji više disciplina (kao i lukova), tako da svako može da nađe disciplinu
koja mu najviše odgovara, ali su najpopularnije i najrasprostranjenije tri discipline:
metno (targert), u polju (field) i 3D streličarstvo.
Metno streličarstvo,
je gađanje u metu koja je na poznatoj udaljenosti. Udaljenost mete zavisi od tipa takmičenja i kategorije kojoj streličar pripada, tako da je na otvorenom, najveća udaljenost 90 metara za seniore, a najmanja 25 za mlađe pionire, dok je u sali udaljenost mete 18 i 25 metara. Posle uspostavljanja jedinstvenih pravila, od 1972. godine, ova disciplina je na programu Olimpijskih igara, a udaljenost mete u koju takmičari gađaju je 70 metara, kako za žene, tako i za muškarce.
Streličarstvo u polju,
je gađanje u mete koje mogu biti na poznatim i nepoznatim distancama. Ovo je tehnički možda i najzahtevnija disciplina jer od streličara zahteva procenu udaljenosti u odnosu na konfiguraciju terena. Dozvoljena udaljenost meta je od 5 do 60 metara, u zavisnosti od kategorije i stila kojoj streličar pripada. U ovoj disciplini se koristi meta sa bodovanjem od 1-6, za razliku od metnog, gde je od 1-10.
Maketno streličarstvo,
je gađanje u makete životinja, koje su u prirodnoj veličini i takođe na nepoznatoj distanci. Ova disciplina je i najatraktivnija, jer pored toga što streličar prolazi stazu, koja u većini slučajeva ide kroz šumu, ova disciplina je i neka vrsta simulacije lova. Donja granica udaljenosti makete nije određena, dok je gornja, za one koji ne koriste nišan 35, a za one sa nišanom 45 metara. Bodovanje se vrši u zavisnosti od udaljenosti pogotka od vitalnih organa životinje čija se maketa gađa i boduje se sa 11, 10, 8 i 5 poena.
